Relatietherapie: Mijn vrouw zeurt zo!

Het is waarschijnlijk één van de meest gehoorde kreten van een man die in een slechte relatie zit. Sommigen zullen openlijk klagen tegen hun vrouw, anderen doen dat tegen hun vrienden, of tegen een minnares.

De echtgenote krijgt er van langs dat ze over alles iets te zeuren heeft en daardoor eigenlijk een foute vrouw lijkt te zijn. Reden voor de echtgenoot om eens over de schutting naar de buurvrouw te kijken, of zich te onttrekken aan de relatie en zich te storten op werk of hobby.

Klinkt dit je bekend in de oren?

–         zeik niet

–         als je niet op houdt met zeuren dan zoek je maar een ander

–         discussie gesloten

–         ik heb genoeg gehoord

–         zit me niet zo in mijn nek te hijgen

–         begin niet steeds over hetzelfde

–         we hebben dit al lang uitgesproken!

Belangrijk om te bedenken is, welk doel hoop je te bereiken met wat je zegt?

Je wilt waarschijnlijk dat het ophoudt of dat er een oplossing voor komt. Maar het houdt niet op. Ligt dan de schuld geheel bij je partner, of heb je er zelf ook nog een aandeel in?

Durf je de hand in eigen boezem te steken en je eigen gedrag te analyseren?

Voorbeeld:

Man en vrouw zijn al heel wat jaren samen en hebben 3 kinderen. Man werkt fulltime, vrouw parttime. De kinderen zijn al wat ouder en vergen een hoop energie in verband met school, sport, hobby’s e.d.  Op een dag is de vrouw zo moe van al het heen en weer gehol met de kinderen, dat ze als manlief thuiskomt zegt: nou doe jij de kinderen maar!

Man geeft niet thuis, heeft zijn zinnen gezet op de partij tennis die hij met een vriend gaat spelen en is zijn spullen aan het pakken.

Vrouw: hoorde je me?

Man: hè?

Vrouw: hoorde je wat ik net zei?

Man: waarover?

Vrouw (flink geërgerd): of jij de kinderen even over wil nemen

Man: Waarom? Ik moet zo tennissen.

Man exit.

Wat gebeurt er hier nu precies?

1. De vrouw vraagt het niet maar geeft een bevel. Niet handig gebracht van de vrouw.
2. De reactie van de man: ontwijken, niet reageren, struisvogelpolitiek toepassen
3. Man houdt struisvogel politiek vol, in de hoop dat het probleem weggaat. In plaats van op het probleem in te gaan, vermijdt hij het conflict.
4. Gevolg: vrouw voelt zich niet gehoord
5. Onderliggende gedachte vrouw: als ik iets wil kan het nooit. Hij denkt alleen maar aan zichzelf

Beiden gaan hier dus in de fout.

De vrouw komt niet tot de kern en vraagt niet vriendelijk om hulp. Ze is over haar grenzen gegaan en kon niet meer redelijk praten.

De man durft het conflict niet aan te gaan en denkt dat het vanzelf wel weggaat als hij er niets over zegt.

Dit gedrag heeft op langere termijn desastreuze gevolgen: ergernis bij de vrouw blijft zitten en ze blijft zeuren over beloftes die hij heeft gedaan en nog nooit is nagekomen.

Zij heeft een duidelijke behoefte: hulp of assistentie van haar man, want ze trekt het met de drie kinderen niet in haar eentje

Aangezien partner geen reactie geeft maar haar ontwijkt, blijft de behoefte bestaan en wordt het probleem groter, omdat de vrouw gedwongen wordt om aandacht te trekken.

Wat is hieraan te doen?

–         Men moet leren gezamenlijk conflicten / problemen op te lossen door gezonde communicatie te leren

–         Men moet naar het eigen aandeel in het probleem kijken en de intentie hebben daar iets aan te willen doen

–         Men moet de intentie hebben het geruzie te willen stoppen en het begrip hebben dat het nooit iets oplost

–         Men moet zich bewust worden van het eigen gedrag en de inefficiëntie ervan voor de relatie gaan inzien

De verbeterde versie van de discussie:

Man en vrouw zijn al heel wat jaren samen en hebben 3 kinderen. Man werkt fulltime, vrouw parttime. De kinderen zijn al wat ouder en vergen een hoop energie in verband school, sport, hobby’s e.d. Op een dag is de vrouw zo moe van al het heen en weer gehol met de kinderen, dat als manlief thuiskomt ze zegt: ik ben zo moe van het geren en gedraaf, je zou me enorm helpen als je iets van me over zou willen nemen. Lukt dat?

Man: Dat is wel lastig op dit moment want die tenniswedstrijd staat met Ben. Kan ik iets voor je doen als ik terugkom van tennis?

Vrouw: Het zou dan fijn zijn als jij dan al het speelgoed zou willen opruimen. Dan kan ik even onder de zonnebank en bijkomen van alles.

Man: geen probleem, dat doe ik.

Françoise Vaal

Vaal Counselling – praktijk voor relatietherapie en personal coaching

Weer leren vertrouwen op jezelf?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Hij denkt alleen maar aan zichzelf!

Dit is één van de meest gehoorde klachten van vrouwen in mijn praktijk. Er staat ‘hij’ in de kop van deze blog, maar het had net zo goed ‘zij’ kunnen zijn. Het stel heeft het stadium bereikt dat ze veel ruziën over wat er gedaan moet worden voor het gezamenlijke bestaan.

Kennelijk heeft men verschillende prioriteiten ontwikkeld in de loop der tijd. De één is de ander gaan bekritiseren, met als gevolg dat de laatstgenoemde in zijn of haar schulp is gekropen en helemaal niets meer onderneemt.

Beiden kunnen zich echter ondergewaardeerd voelen. Door onderwaardering kunnen er allerlei emoties op gaan spelen zoals onder andere:

–          teleurstelling; dat het niet is wat je hoopte

–          onzekerheid; dat je twijfelt of de ander nog wel om je geeft

–          jaloezie; omdat je partner andere zaken belangrijker lijkt te vinden

–          woede; omdat je vindt dat je respectloos behandeld wordt

Het gevolg hiervan is niet alleen dat de relatie bergafwaarts gaat, maar dat er ook psychische dan wel fysieke klachten kunnen gaan optreden.

De partner die het verwijt krijgt niet om de ander te geven, verdedigt zichzelf vaak met: “Ik denk juist heel veel aan je, en nog vind je dat je niet genoeg aandacht krijgt!”

Denken aan de ander is niet het laten zien dat je om de ander geeft. Hoe weet de ander dat je aan hem/haar denkt? Door gedachtelezen?

In relatietherapie is het weer op gang krijgen van conflictoplossende communicatie stap nummer één. Stap nummer twee is echter de partners duidelijk te laten krijgen of ze nog daadwerkelijk gericht zijn op de ander. Met ‘gerichtheid’ bedoel ik, het aan de ander, met enige regelmaat, laten blijken dat:

–          Je trots bent op je partner

–          Je weet waar je je partner mee kunt verrassen

–          Je mee denkt met je partner

–          Je weet wat er in je partner omgaat of waar deze bezorgd over is

–          Je genegen bent om je partners mening te laten prevaleren boven de jouwe

–          Je iets voor je partner over hebt ondanks dat je het zelf niet leuk te vindt

etcetera

Wat kun je dus doen om die ander zich gewaardeerd te laten voelen?

Iedereen voelt zich pas gewaardeerd als de ander dit duidelijk door middel van acties/handelingen en communicatie laat blijken.

Als je naar de voorgaande opsomming kijkt, bedenk dan eens wanneer je voor de laatste keer gezegd heb trots op je partner te zijn, of duidelijk respect hebt getoond voor de ander. Wanneer heb je meegedacht met het probleem van de ander en die iets uit handen genomen, bijvoorbeeld? Of wanneer ben je meegegaan naar iets wat je partner leuk vond, maar jij niet, maar heb je je uit liefde opgeofferd?

Uit onderzoek blijkt dat partners die dit (ook na vele jaren) nog steeds voor elkaar over hebben, gelukkig zijn in hun relatie. Het blijft ‘werken’, maar is zeer de moeite waard!

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Weer leren vertrouwen op jezelf?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: We verschillen in zoveel dingen!

Een van de meest gehoorde klachten in mijn praktijk voor relatietherapie, is wel de klacht dat partners zoveel van elkaar verschillen. Ze zien alleen nog van elkaar wat anders is. En vanuit dit oogpunt lijken de verschillen alleen maar groter te worden, en de problemen dus heviger. Dan ineens denkt men: “Hoe kan het zo zijn dat ik ooit voor deze persoon gevallen ben? We lijken in helemaal niets op elkaar!”

Een standaard vraag tijdens mijn sessies is: “Wat was jullie toptijd?” Cliënten moeten dan vaak hard en diep nadenken wat een heel goede tijd voor hen in de relatie was. In de meeste gevallen komen ze gelukkig wel in dezelfde tijdsperiode uit. Bij wat doorvragen blijkt dan dat de verschillen er toen ook al waren.

Waarom werden die verschillen toen als niet storend ervaren?

Allereerst doen de verliefdheidhormonen goed hun werk. Zij vertroebelen het beeld van de ander een beetje. Ze laten je een roze bril dragen die de slechte kanten verduistert. Je ervaart hoofdzakelijk de goede kanten, vooral die, die je het meest in een vorige relatie gemist hebt, en focust hierop. Misschien zie je de slechte kanten wel, maar lijken ze niet zo erg, omdat de goede kanten een veel hogere prioriteit hebben.

Waar gaat het dan mis?

Uiteindelijk gaat de roze bril af, wordt de relatie gewoner, en is men minder op de ander gericht. Het omgekeerde eigenlijk, langzaam maar zeker richt men zich steeds meer op zichzelf, en op bevrediging van eigen behoeften. Schiet deze manier van denken dóór, dan lijken de verschillen ineens veel groter dan in het begin. De eigen mening wordt belangrijker, men richt het spotlight op zichzelf, en kan zich nog maar moeilijk inleven in de ander. Tegelijkertijd focust de partner ook op de ander, en niet op zichzelf, en raakt daardoor ver van zichzelf verwijderd. De één volgt de ander. Dat lijkt een goede samenwerking, maar niets is minder waar. Het teveel aan zichzelf denken wordt uiteindelijk als storend ervaren door de ander. Deze zegt er wat van, er ontstaat ruzie, en ze zijn weer een stukje verder van elkaar verwijderd.

Kan het dan ooit nog goed komen?

Als er een nieuwe balans wordt gevonden in het op elkaar gericht zijn en op zichzelf, dan ben je al een heel eind. Het zou te eenvoudig zijn om te zeggen dat dit het enige is, want er kan natuurlijk veel meer aan de hand zijn. Maar het belangrijkste is dat je nagaat welke manieren van denken in jullie relatie lijnrecht tegenover elkaar staan. Dit wil niet zeggen dat dit voor altijd zo zal zijn. Er valt wel degelijk iets aan deze denkwijzen te versleutelen. Je zult waarschijnlijk nooit het andere uiterste denken, maar iets minder fanatiek de ene kant op denken, betekent dat je dichter bij de andere kant komt. En daar is de balans tussen jullie beiden te vinden.

Een voorbeeld: Als de ene partner extreem proactief is, en bij het minste geringste actie onderneemt, en de andere partner denkt juist lang over alles na om tot een goede beslissing te komen (reactief), dan ligt het nader tot elkaar komen in het midden. Een pro-actieveling moet toegeven dat het soms zeer verstandig is om ergens langer over na te denken om tot de beste beslissing te komen. Een re-actieveling moet tot de conclusie komen dat te lang na blijven denken leidt tot geen enkele actie, en dat een beetje pro-activiteit gunstig kan zijn. Kortom: beiden zetten hun eigen ‘knop’ iets minder hard aan en bereiken daardoor een leefbare balans.

Wil leren hoe je de knoppen weer gelijk kunt zetten wat betreft verschillende denkwijzen? Maak dan eens een afspraak met een relatiecounsellor.

Françoise Vaal  –

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Ik word gek van mijn schoonouders!

In tv-series zijn ze er gek op: de vervelende schoonouders. Die leveren genoeg materiaal voor menige aflevering. In de Amerikaanse hitserie Dharma & Greg (wordt nu herhaald) bijvoorbeeld, zijn het de totaal tegenovergestelde schoonouders van beiden die voor ruzie en onenigheid zorgen. De schrijvers van deze serie zitten dan ook niet ver naast de waarheid, want in het dagelijks leven bestaan er echt zeer moeizame verhoudingen met schoonouders. Ik krijg dit in mijn praktijk regelmatig te horen. Ruzie over of met schoonouders kan zelfs zo hoog oplopen dat er een echtscheiding volgt.

Welke oorzaken liggen aan een moeizame relatie met je schoonouders ten grondslag?

–         Bemoeizucht van de ouder(s) met het huwelijksleven van de kinderen, niet kunnen loslaten van de kinderen, (bijv. niet respecteren van hun privacy)

–         Bemoeizucht van de ouder(s) met de kleinkinderen, niet goed naar de instructies van de eigen kinderen luisteren, betweterigheid op dit vlak, de eigen mening doordrammen

–         Te hoge verwachtingen koesteren van de schoondochter of –zoon, inzake familie aangelegenheden en/of tradities, (bijv. een groot verschil in familieverbondenheid)

–         Jaloezie van de ouder naar schoondochter of –zoon, omdat zij alle aandacht van hun kind krijgen, en zij als ouder minder belangrijk zijn geworden

–         Veroordelen door de ouder van een schoondochter of –zoon, omdat deze andere normen en waarden nastreeft (bijv. uit een andere cultuur komt)

Iedereen herkent wel iets in bovengenoemde oorzaken, en het is te hopen dat je er weinig last van ondervindt. Maar wat nu als je er wel problemen mee hebt, en je huwelijksleven niet dat is wat je ervan verwachtte, omdat je er gratis schoonfamilie bij kreeg?

Wat moet je vooral NIET doen?

–         je partner veroordelen vanwege zijn of haar ouders

–         je partner niet meer respecteren omdat deze niet zo loyaal is naar jouw ouders

–         ruzie maken met je schoonfamilie zonder dit van tevoren besproken te hebben met je partner

–         je schoonfamilie van alles gaan verwijten en nooit met hen praten over de verschillen in inzichten

–         je partner proberen te overtuigen dat jouw ouders helemaal geweldig zijn, terwijl deze dat niet vindt

–         je partner dwingen om mee te gaan naar je ouders

–         klagen bij je schoonouders over hun kind (jouw partner)

–         het persoonlijk opvatten als je partner jouw ouders niet ziet zitten, het zegt iets over je ouders, niet over jou

–         je gedachten en gevoelens over je schoonouders voor jezelf houden, vroeg of laat komt dit tot een uitbarsting

Wat moet je WEL doen?

–         Respecteer de loyaliteit van je partner jegens zijn/haar ouders

–         Maak je gevoelens en gedachten over je schoonfamilie bespreekbaar met je partner, en probeer de verwachtingen die er aan beide zijden zijn zo helder mogelijk te krijgen. Het moet duidelijk worden waar er grenzen gesteld kunnen worden waar jij en je partner mee kunnen leven

–         Als er te hoge verwachtingen zijn van de schoonfamilie, dit openlijk bespreken zonder verwijten te maken, of anderen te veroordelen. Denk oplossingsgericht, blijf niet hangen in een negatieve sfeer, maar buig deze om naar iets positiefs.

–         Als de emoties over je schoonouders te hoog opgelopen zijn, laat de discussie dan wachten tot een later moment. Kom er dan op terug, wanneer de gedachten onder je emoties helder voor je zijn geworden,  zodat er op een rustige volwassen manier over gesproken kan worden

–         Je partner vrijlaten in het beslissen om al dan niet mee te gaan naar je ouders

Lukt het je niet? Probeer dan eens professionele hulp.

Ter  inspiratie: Films en tv-series met goede voorbeelden van vervelende schoonfamilie:

–         ´t Zonnetje in huis

–         Everybody loves Raymond

–         Shrek 2

–         The Bold & the beautiful

–         Father of the bride

–         Meet the Fockers

–         Dharma & Greg

–     The king of Queens

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Weer leren vertrouwen op jezelf?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Opnieuw vertrouwen na vreemdgaan (2)

De reacties van vreemdgangers zijn van groot belang voor het opnieuw opbouwen van de getroffen relatie. Je hebt het verteld, het is uitgekomen, je hebt je relatie op het spel gezet maar je wilt wel verder. Allerlei emoties kunnen zich aan je opdringen. Bijvoorbeeld:

–         Angst door geen controle meer te hebben over je plaats in de relatie

–         Walgen van jezelf, je schamen

–         Een enorm schuldgevoel hebben, (je had je partner niet willen kwetsen)

–         Geen schuldgevoel hebben, (omdat het niets voorstelde)

–         Opluchting dat het is uitgekomen (en het dubbelleven kan stoppen)

–         Angst voor hetgeen komen gaat in de relatie, twijfel of de oude relatie weer hersteld kan worden

–         Verdriet om verlies van de minnaar/minnares

–         Ongeduld omdat de partner niet snel genoeg over het verraad heen kan komen

–         Hopeloosheid, verlamming, niet weten hoe met de situatie om te gaan

Hoe kun je met deze gevoelens het beste omgaan om in ieder geval te proberen weer op het juiste spoor te komen?

Inzicht krijgen

Als er sprake is van enorme schuldgevoelens of zelfs walging, dan is het waarschijnlijk zo dat men de negatieve gedachte over zichzelf sterk uitvergroot. Door inzicht te krijgen waarom je het hebt gedaan, wat de onderliggende redenen waren, hoe het zover heeft kunnen komen, worden oude onproductieve patronen in de relatie duidelijk.  Waarom heb je de stap gezet buiten je relatie? Wat is er dus niet goed aan je relatie?

Door hierin inzicht te verkrijgen in je beweegredenen kun je jezelf weer leren accepteren. Is dat het geval dan pas kun je weer verder om de gedeukte relatie mee te helpen opbouwen.

Voel je je met name angstig of geblokeerd, dan is het zaak om duidelijk te krijgen wat die angst precies inhoudt.  Waar ben je exact bang voor? Hoe helderder je dit op je netvlies krijgt, hoe dichter je bij de oplossing komt.

Openstellen

Heb je veel verdriet over het verlies van je minnaar/minnares, dan is het beseffen en accepteren dat het voorbij is, het belangrijkste. Heb je dat kunnen doen en kies je 100% voor je partner, dan is het zaak je aandacht exclusief op hem/haar te richten. Je moet je weer stukje bij beetje leren openstellen, door bijvoorbeeld te praten over wat er beter kan en moet in jullie relatie, samen dingen te ondernemen, werken aan een nieuwe toekomst. Laat het verleden los en concentreer je op de toekomst. (Uiteindelijk geldt dit ‘loslaten’ ook voor de partner (zie vorige weblog)

Aandacht en geduld

Ongeduld bij de vreemdganger komt veelvuldig voor. Je hebt schuld bekend, ellende over je heen gekregen, maar je bent nu een maand verder, en het wordt tijd dat je partner zich niet meer zo aanstelt, en gewoon weer teruggaat naar de orde van de dag, denk je. Wat gaat hier allemaal mis? Als je je zo gedraagt, toon je geen enkel respect dan wel begrip voor het verdriet of de woede van je partner. Je erkent het niet, je zorgt niet voor een veilige omgeving van je partner en daarmee zorg je dus ook niet voor je partner. Hiermee geef je eens te meer aan dat die persoon dus niet zo belangrijk voor je is. Helaas, als je gedachten zo zijn, dan zal het je waarschijnlijk niet lukken om terug te gaan naar de orde van de dag en zet je de relatie alleen nog maar meer onder druk.

Juist aandacht geven aan je partner, luisteren naar de pijn die geleden is, er begrip voor tonen is van belang. Aandacht en geduld zijn op dat moment de enige oplossing.  Jij kunt het misschien makkelijk achter je laten….. je partners zelfvertrouwen is naar het nulpunt gedaald en moet weer opgekrikt worden. Dat gebeurt niet als jij bepaalt wanneer dat gebeuren moet. (zie voor opmerkingen hierover als het te lang duurt, de vorige over dit onderwerp)

Van belang is dat je vooral inzicht krijgt in de gedachten achter de emoties. Waarom ben je eigenlijk zo boos of verdrietig, wat zit er achter die negatieve gedachten? Excuses? Aannames? Gaat het wel om de relatie of zit er iets anders achter?

Kom je er zelf niet uit, praat er dan met iemand over die er geheel buiten staat. Deze kan je met een frisse blik wellicht een spiegel voor houden als je zelf een blinde vlek hebt.

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Mijn Ebook:  Zelfvertrouwen! Leer vertrouwen op je natuurlijke zelf vind je bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Opnieuw vertrouwen na vreemdgaan (1)

De meest gehoorde vraag in mijn praktijk voor relatietherapie is wel:

‘Hoe krijg ik zo snel mogelijk het vertrouwen weer terug nu ik ben vreemdgegaan?’

Geen makkelijke vraag. Eén en ander hangt af van

1. hoe de relatie was voor het vreemdgaan en
2. Wat het vreemdgaan exact geweest is
3. de emoties van ‘het slachtoffer’

Wat punt 2 betreft: het maakt nogal uit of je jarenlang met een ander bent vreemdgegaan, of dat je alleen een aantal ondeugende sms’jes hebt verstuurd. De kans is groot dat je sneller vergeven en vertrouwd wordt in het laatste geval.

In het geval van punt 1 moet je je eerst afvragen of het vreemdgaan gekomen is door de toestand van de relatie. Was de relatie goed en is het min of meer een ‘hormonenkwestie’, dan is het mogelijk om het vertrouwen weer helemaal hersteld te krijgen.

Was de relatie aan het wegzakken en heb je middels vreemdgaan een uitvlucht gezocht? Dan is er dubbel werk te verrichten: het vertrouwen weer opbouwen en werken aan de zwakke punten in de relatie (of onder ogen zien dat je relatie niet is wat je wilt).

De belangrijkste factor in het weer vertrouwd worden hangt sterk af van het zelfvertrouwen van je partner (punt 3). Als je partner, het slachtoffer in deze, van nature al weinig zelfvertrouwen heeft dan zou het wel eens heel moeilijk kunnen worden om je te vergeven. De klap die dan is toegebracht kan onoverkomelijk lijken. Want de boodschap die door het vreemdgaan is overgekomen is dan: “Ik ben niet leuk genoeg om van te houden”.

(Als relatietherapeute is het voor mij dan ook zaak om zo snel mogelijk dit zelfvertrouwen te gaan opbouwen, zodat er bij ‘het slachtoffer’ ruimte ontstaat om reëel na te denken over het gebeurde en de emoties een plek te gaan geven)

Van belang is dat het ‘slachtoffer’ aangeeft hoe je als vreemdganger het vertrouwen weer op zou kunnen bouwen. Dit kan zijn door:

–         altijd te laten weten waar je bent, bereikbaar te zijn

–         te bewijzen dat de andere relatie echt over is

–         openheid te geven in e-mail/mobiele telefoon

–         meer aandacht en tijd aan hem/haar te wijden

etc.

Vooral in het begin is het belangrijk dat aan bovenstaande zaken voldaan wordt. De vreemdganger moet het vertrouwen geven, en als deze voor de relatie wil gaan, dan zou het geen probleem op moeten leveren. Levert het dat wel, en je wilt niet aan de eisen voldoen, dan kun je je afvragen of je wel zo graag bij je partner wilt blijven. Want kennelijk heb je er niet genoeg voor over.

Ook niet onbelangrijk te weten is dat na verloop van tijd (hoe lang is moeilijk te zeggen, dat is  voor iedereen anders) er weer vertrouwen zou moeten ontstaan en het misschien minder belangrijk wordt om bijvoorbeeld altijd te laten weten waar je bent.

Als dit echter wel het geval is en je partner vertrouwd je na jaren nog steeds niet, dan kan het goed zijn om naar het zelfvertrouwen van de partner te kijken. En daar actie op te ondernemen (counselling of coaching wellicht).

De belangrijkste punten om vertrouwen te herwinnen is:

–         aangeven dat je toch voor je partner kiest (hoe vaak de ander daar ook om vraagt, zeg het steeds weer opnieuw)

–         vragen aan je partner hoe je het vertrouwen kunt teruggeven, wat daar exact voor nodig is (als de eisen extreem zijn, dat je nooit meer naar een café mag bijv. dan is dit niet reëel, en daar moet over gesproken worden)

–         als je bij machte bent om de eisen van je partner in te willigen dan moet je ze ook volhouden. Keer op keer zul je moeten bewijzen (ook al ben je het wel eens zat) dat je eerlijk en open bent en dat er geen geheimen meer zijn. Dat vergt geduld, maar dat is nodig als je echt verder wilt met je partner. Realiseer je dat je een wond hebt gemaakt die niet zomaar te helen is. Zeggen dat het ‘nu maar over moet zijn met die emoties’ is niet aan jou. Neem de gevoelens van je partner serieus.

Kom je er zelf niet uit, wacht dan niet te lang met het inroepen van professionele hulp.

Francoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Weer leren vertrouwen op jezelf?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Invloed van ziekte op je relatie(s) (2)

In mijn vorige weblog schreef ik over hoe mensen op totaal tegenovergestelde manieren met hun ziekte omgaan, en hoe hun omgeving hierop reageert. Deze keer vestig ik de aandacht op mensen die een zieke in hun naaste omgeving hebben.

Waar kun je tegenaan lopen met een langdurig zieke in je naaste omgeving?

Machteloosheid

Deze staat meestal op de eerste plaats. Je zou de ander heel graag willen helpen, biedt dat ook steeds aan, maar beter maken kun je de patiënt helaas niet. En dat frustreert. Je zou niets liever willen, dan je geliefde of gezinslid weer terug krijgen in gezonde staat. Maar je hebt het niet voor het zeggen en dat doet je verdriet.

Oncontroleerbaarheid

Er is een zieke in je naaste omgeving en je moet je aan de nieuwe situatie aanpassen. Je weet helaas niet hoe het gaat lopen, zeker niet met ernstig of chronisch zieken. Wat gaat er gebeuren, hoe gaat het ziekteverloop, komt er verbetering in, gaat het slechter, wanneer gebeurt dat en hoe? Je hebt geen grip op de situatie, kan het niet of nauwelijks onder controle krijgen en dat put je uit.

Gebrek aan sociale steun

Het kan zijn dat jij zelf helemaal opgaat in het verzorgen en tot steun zijn van de patiënt. Het is misschien je kind of je partner, en jouw leven staat op zijn kop. Het kan soms erg moeilijk zijn om te merken dat in het begin iedereen de deur plat loopt, er kaartjes worden gestuurd en er gebeld wordt hoe het met de zieke gaat, en dat na verloop van tijd dit minder wordt. Je kunt je wel eens behoorlijk eenzaam gaan voelen. Misschien ben je zelfs wel eens flink kwaad op ze en heb je het gevoel dat iedereen je laat zitten.

De werkelijkheid niet inzien

Je kunt ook gewoon doorgaan met het leven dat je altijd al leidde, en de zieke maar een klein beetje in je leven toelaten. Je besteedt de zorg misschien uit, of gaat niet zo vaak naar het ziekenhuis omdat je jezelf voorhoudt dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen. “Mij overkomt het niet”, denk je. Maar hou je dit jezelf voor uit angst dat het wel eens heel erg zou kunnen zijn, en je deze waarheid niet aankunt?

Geen hulp durven vragen

Je denkt misschien dat anderen veel te druk zijn, of dat het hen niet interesseert dat je partner ziek is, en je durft geen hulp aan hen te vragen. Je neemt bij voorbaat al aan dat ze je niet zullen helpen, met iets in het huishouden, of even oppassen terwijl jij  boodschappen doet o.i.d. Je verzuipt eigenlijk in de situatie en ontkent dat er mensen zijn die  best hulp zouden willen verlenen.

Wat kun je aan eerder genoemde punten doen om het zo draaglijk mogelijk te maken?

Machteloosheid is een lastige. Je kunt de patiënt zelf niet helpen, maar deze wel tot steun zijn door op te letten wat de medici zeggen, informatie te verzamelen over de ziekte, je te verplaatsen in de gevoelens van de zieke, om zo na te gaan hoe je deze het beste van dienst zou kunnen zijn. Je helpt dan in ieder geval zo veel als je kan, en je hebt een doel, dat het gevoel van machteloosheid afzwakt.

Oncontroleerbaarheid is net als machteloosheid moeilijk om mee om te gaan. Aan de ene kant accepteer je dat je geen controle over de situatie hebt, en aan de andere kant moet je eigen leven onder controle blijven, anders raak je zelf de draad kwijt. Accepteer dat jij niets aan de ziekte kunt doen. Hou je eigen leven onder controle voor zover dat gaat, en val op automatismen terug als dat nodig is. Probeer zelf een ritme vast te houden, dan kost het je de minste hoeveelheid energie. En energie heb je hard nodig om met de zieke om te gaan.

Als je de werkelijkheid niet wilt inzien op het moment dat de nood het hoogst is, heeft dat het voordeel dat  je energie wint. Je blijft je eigen leven leiden, en laat het zo min mogelijk beïnvloeden door de zieke. Daar staat echter tegenover dat je een grote klap kunt krijgen op het moment dat het echt misgaat met de zieke, of als deze er zelfs al niet meer is. Je kunt jezelf gaan verwijten niet genoeg te hebben gedaan, of misschien jezelf wel de schuld gaan geven. “Had ik maar…” en “Als ik…” zijn zware gedachten om mee te moeten leven.  Je hoeft niet je eigen leven aan de kant te zetten voor een zieke, maar besteed er wel aandacht aan. Dit helpt bij het acceptatie-, en verwerkingsproces.

Gebrek aan sociale steun en geen hulp durven vragen gaan soms hand in hand. Je moet bedenken dat anderen je meestal niet bewust in de steek laten. Zij kampen met dezelfde machteloosheid en hebben geen idee wat ze zouden kunnen ondernemen om te helpen. Door hulp te durven vragen in je omgeving doorbreek je de situatie, en mensen zijn je soms dankbaar dat je hen vraagt. Dit maakt hen namelijk minder machteloos en geeft hen het gevoel een steentje bij te kunnen dragen. Laat je dus niet verleiden om boos te worden op je omgeving, maar vraag gewoon om hulp. Dit kan voor beiden een groot verschil betekenen.

Françoise Vaal

Vaal Counselling – Praktijk  voor relatietherapie en personal coaching

Relatietherapie: Angst voor relatietherapie

Ik hoor het vaak van cliënten in mijn praktijk: Zij wil wel aan de relatie werken, hij niet. “Het helpt toch niet. Allemaal onzin. Dan gaat ze zeker zeggen wat ik allemaal aan mezelf moet veranderen! Als je in therapie gaat met z’n tweeën wordt het recept voor een scheiding klaargemaakt.” En deze lijst van excuses is bijna onuitputtelijk.

Is waar dat als je als stel in therapie gaat dit het einde van de relatie betekent? Ronduit nee! Als dit het geval was dan zou ik mijn praktijk wel kunnen sluiten. Ik zie juist vaker het omgekeerde gebeuren: door een aantal goede gesprekken en inzichten in de eigen behoeften gaat men weer met elkaar praten en komt de vastgelopen motor weer los.

Vastgelopen in de waan van de dag

Wat blijkt vaak? Men is zichzelf kwijtgeraakt door automatismen die ik ‘de waan van de dag’ noem. Veel dagen van het jaar gaat het zo: Opstaan, kinderen eten geven, aankleden, naar school brengen, werken, tussen de middag snel een boodschapje, werken, kinderen uit school halen, helpen met huiswerk, eten koken, afwassen, kinderen in bad en naar bed, nog snel een uurtje sporten en dan om 11 uur ’s avonds uitgeteld op de bank neerploffen. Te moe om ook nog maar 1 woord tegen elkaar te zeggen.

Door een dergelijk regime lang vol te houden, vol te MOETEN houden omdat je nu eenmaal veel verantwoordelijkheid draagt, vergeten mensen vaak waar ze nu eigenlijk ook alweer behoefte aan hadden in de relatie. Of wat ze voor zichzelf graag willen. Er wordt niet meer gepraat, bang om de ander te kwetsen door te zeggen dat je de kinderen eigenlijk wel eens goed zat bent. Of je draagt een enorm schuldgevoel met je mee omdat je eigenlijk een losbandig leven wilt leiden maar op een bepaald moment toch voor kinderen hebt gekozen. Of je bent druk met alle mensen/kinderen in je omgeving behalve met je partner… etc.etc.

Zo verlies je langzaam maar zeker elkaar en kom je op een punt dat je niet meer ziet waarom je ooit met deze persoon bent samen gaan wonen. In plaats van dit probleem op te gaan lossen door weer meer op elkaar te focussen en goed met elkaar te communiceren (bijvoorbeeld met hulp van een relatiecounsellor), gaat men uitvluchten zoeken. Men wil de situatie niet meer zoals die is en er wordt buiten de relatie gekeken: hetzij naar een andere liefde, hetzij naar andere drukke bezigheden. Op deze manier wordt de pijn van een relatie die niet lekker meer loopt verzacht en krijg je weer energie van mensen/zaken buiten de relatie.

Is dit een oplossing? Vaker niet dan wel: als men bijvoorbeeld vanuit de ene relatie direct in een andere stapt, blijkt deze relatie ook niet lang zaligmakend te zijn. Dezelfde fout wordt begaan als het automatisme binnen de nieuwe relatie op gaat treden en er wederom naar een oplossing ‘buitenshuis’ wordt gezocht.

Wanneer zoek je hulp van een relatiecounsellor of -therapeut?

De meeste stellen die in mijn praktijk komen en die elkaar na afloop weer vinden, zijn vaak mensen die inzien dat ze BEGINNEN vast te lopen. De kinderen worden bijvoorbeeld steeds zelfstandiger en hebben de hulp van hun ouders niet meer nodig. De ouders komen in een nieuwe situatie en worden weer meer met elkaar geconfronteerd. Als het hier mis dreigt te lopen door miscommunicatie of vluchtgedrag van 1 van beiden: roep hulp in! Op dit punt kost het minder moeite om de neuzen weer dezelfde kant op te krijgen dan als men jaren doorsukkelt en men systematisch de relatie aan het afbreken is. (maar ook als dit het geval is hoeft het lang niet altijd op een scheiding uit te lopen, afhankelijk van de inzet van beiden om naar zichzelf te kijken en tot verandering in staat zijn)

Ook al ben je maar een paar jaar samen en merk je dat de communicatie niet goed verloopt, of dat 1 van beide slecht luistert, dan kan het van groot belang zijn om hulp in te schakelen. De vinger kan al snel op de zere plek gelegd worden en er is zicht op een oplossing. Zelf lukt je dat vaak niet omdat je in kringetjes denkt, of het wellicht gemakkelijk wegwuift als: “Ach, dat heeft toch iedereen wel eens?” Dat klopt, maar als je er serieus naar kijkt kan een oplossing nabij zijn die je de rest van je leven zult koesteren. Een hoop ellende kan je bespaard blijven.

Excuses om WEL naar een relatiecounsellor of relatietherapeut te gaan

Een goede relatiecounsellor of therapeut veroordeelt geen van beiden binnen de relatie. Die staat juist open voor de mening van beiden, voor de eigen inzichten, behoeften, emoties en gevoelens. Die let op onterechte aannames die gedaan worden, op verwachtingen die gewekt worden, op prioriteiten die gesteld worden, op de manier waarop ruzie gemaakt wordt etc.etc. De counsellor houdt rekening met hoe ieder in elkaar steekt en probeert het inzicht in het eigen handelen van de clienten te vergroten. Want als het inzicht er is, en de intenties achter het handelen duidelijk zijn, dan is de oplossing vaak dichterbij dan men had verwacht.

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Ik denk dan vaak aan dit geweldige nummer met dito tekst, want zo zie ik het vaak gebeuren:

Escape (The Pina Colada Song)

(Rupert Holmes)

I was tired of my lady, we’d been together too long.
Like a worn-out recording, of a favorite song.
So while she lay there sleeping, I read the paper in bed.
And in the personals column, there was this letter I read:

“If you like Pina Coladas, and getting caught in the rain.
If you’re not into yoga, if you have half-a-brain.
If you like making love at midnight, in the dunes of the cape.
I’m the lady you’ve looked for, write to me, and escape.”

I didn’t think about my lady, I know that sounds kind of mean.
But me and my old lady, had fallen into the same old dull routine.
So I wrote to the paper, took out a personal ad.
And though I’m nobody’s poet, I thought it wasn’t half-bad.

“Yes, I like Pina Coladas, and getting caught in the rain.
I’m not much into health food, I am into champagne.
I’ve got to meet you by tomorrow noon, and cut through all this red tape.
At a bar called O’Malley’s, where we’ll plan our escape.”

So I waited with high hopes, then she walked in the place.
I knew her smile in an instant, I knew the curve of her face.
It was my own lovely lady, and she said, “Oh, it’s you.”
And we laughed for a moment, and I said, “I never knew”..

“That you liked Pina Coladas, and getting caught in the rain.
And the feel of the ocean, and the taste of champagne.
If you like making love at midnight, in the dunes of the cape.
You’re the love that I’ve looked for, come with me, and escape.”

“If you like Pina Coladas, and getting caught in the rain.
If you’re not into yoga, if you have half-a-brain.
If you like making love at midnight, in the dunes of the cape.
You’re the love that I’ve looked for, come with me, and escape.”