Relatietherapie: Hou houd je het vakantiegevoel wat langer vast?

Je bent heerlijk een aantal weken op vakantie geweest, bent echt uitgerust en hebt het gevoel er weer geruime tijd tegenaan te kunnen. Maar als snel denk je: ‘Ik ben pas een week terug en ben mijn vakantie alweer vergeten!’
In de eerste week van de vakantie ervaren de meeste mensen nog wat onrust. De drukte van het alledaagse leven hebben ze nog niet af kunnen gooien en ze zijn nog niet gesynchroniseerd met het tragere vakantie ritme. Sommigen hebben moeite met de overgang en worden dan ook steevast ziek de eerste week.
Als het lichaam en de geest zijn geacclimatiseerd begint de vakantie pas echt. Dat dit zo lang moet duren, zegt iets over het dagelijks ritme waarin je vertoeft. Vraag je eens oprecht af of dat wel bij je past.

In de tweede week begint het echte genieten. De allerbelangrijkste reden voor ‘het je goed gaan voelen’ in de vakantie is het het feit dat onze zintuigen wakker worden geschud. Waar je ook vertoeft op vakantie, ze worden veel meer geprikkeld en we zijn er ons ook nog bewust van!
De wijn smaakt heerlijk, het eten, er is een prachtige zonsondergang, de temperatuur is aangenaam, het dorpje is zo leuk, het voelt er zo lekker ruim en vrij aan…. We zijn uit de waan zin van alledag, stellen onze zintuigen open en laten onze ratio wat minder prominent aanwezig zijn. En daarin zit het geheim.
Doordat men de rust vindt op vakantie en logica en ratio tijdelijk een lagere prioriteit hebben, krijgt het grootste gedeelte van ons brein de ruimte om de zintuigen te activeren. Er ontstaat een betere balans tussen wat we voelen en wat we denken.

Je raadt al wat er gebeurt als men thuis komt: de logica gaat weer aan, en de zintuigen worden naar achter geschoven. De koffers zijn nog niet uitgepakt of de e-mail gaat aan, de post wordt bekeken, de tv staat de hele avond te tetteren, we komen amper nog buiten terwijl we net twee weken alleen maar buiten hebben vertoefd. Kortom: we vallen terug in alle regels, dogma’s en oude gewoonten waaraan we juist probeerden te ontsnappen in de vakantie. En al deze regels, dogma’s en gewoonten zijn verhalen in ons hoofd, overtuigingen van onze ratio die misschien wel eens niet meer ter zake doen, of gewoonweg niet waar zijn en al helemaal niet bij ons passen.

Als je meer tijd in de natuur doorbrengt, en echt geniet van alles wat je ziet, ruikt, hoort, voelt en proeft, dan verbind je jezelf weer met je eigen natuur. Je intuïtie wordt sterker, je innerlijke wijsheid komt weer naar voren.
De natuur werkt niet met logica maar met zintuigen. Dat deden wij ooit ook, maar wij hebben geleerd voorrang te geven aan de 15% van ons brein (taal en logica) en het overgrote deel, 85% waarin onze zintuigen het belangrijkst zijn, te omzeilen. Als je juist dat deel weer leert aanspreken dan komen zaken weer in perspectief. Vanuit een dieper weten komen antwoorden naar boven waar je logica iets mee kan. De ideale combinatie van denken en voelen dus.

Hoe zou het zijn als je vaker dat vakantiegevoel hebt, zonder echt op vakantie te gaan?
Tips om de zintuigen te activeren:
1. ga naar buiten: een park, een bankje langs het water, het bos, de zee, een mooie boom in je buurt, een bloem in je tuin, maakt niet uit, als het maar aantrekkingskracht op je uitoefent.
2. neem de tijd om het natuurlijke element in je op te nemen. Wat zie je? Wat hoor je? Wat ruik je? Wat voel je?
3. Stel jezelf open voor de antwoorden die je krijgt van je zintuigen. Welk gevoel krijg je van de natuurlijke elementen? Wat doet het met je? Wat gebeurt er met je als je jezelf verbindt met dit stukje natuur?
4. Laat dit gevoel goed op je inwerken en bedenk welke voordelen het je heeft gebracht.
5. Bedank de natuurlijke omgeving voor de wijsheid die het heeft gegeven.

Doe dit zo vaak mogelijk, als je kunt in de pauze van je werk, of voor of na het werk of in het weekend met de kinderen. Bij regelmatig contact met de natuur zul je merken dat het vakantiegevoel in deze korte momenten helemaal terug kan komen. Je zintuigen doen namelijk weer helemaal mee. Een mooie bijkomstigheid: hoe meer je weer leert vertrouwen op je zintuigen, hoe beter je intuïtie wordt, des te meer zelfvertrouwen krijg je en hoe beter je weer in het leven komt te staan.

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

 

Weer leren vertrouwen op jezelf?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: De man die zijn gezin voor een bedrijf hield

Dit is helaas geen neurologische aandoening zoals Oliver Sacks zo mooi beschreef in ‘De man die zijn vrouw voor een hoed hield’, maar een inefficiënt gedragspatroon dat een gezinsleven behoorlijk op zijn kop kan zetten.

Wat brengt iemand ertoe om zijn gezin te leiden alsof het een bedrijf is? Het is meestal niet een bewuste keuze, maar een gedrag dat zich over de jaren heen heeft gevormd. Het heeft te maken met de thematiek van ratio (mannelijke energie) versus zintuigen (vrouwelijke energie).

Er zijn veel mannen (vrouwen soms ook) die de nadruk in het gezin leggen op waarden die in het bedrijfsleven belangrijk zijn, zoals: doelgerichtheid, focus op actie, succes en overwinning en pragmatisme.

Het lijkt allemaal heerlijk praktisch, en vader is zeer begaan met het succes van zijn nakomelingen en draagt voor het merendeel de financiële zorg voor iedereen. Dit kan een tijdlang goed gaan. Dan blijkt dat de moeder in het gezin niet meer kan aansluiten bij haar man. Jarenlang heeft logica en pragmatisme geheerst, is iedereen daar in mee gegaan, maar nu kan het op een of andere manier niet meer. De moeder zoekt haar heil bij vriendinnen of bij (volgens haar man) wazige cursussen. Ze is op zoek naar haar zachte vrouwelijke kant, naar de vrouwelijke energie die is; chaos, zorgzaamheid, liefde, zijn, voelen en ontvangen. Een totaal tegenovergestelde energie. Vervolgens kunnen vader en moeder elkaar nog moeilijk bereiken. Beiden hebben een andere kijk op de begeleiding van het gezin. De één bekijkt het vanuit pragmatisme en de ander vanuit de zintuigen.  Efficiëntie en doelgerichtheid tegenover een organisch pluk-de-dag gevoel, zou je kunnen zeggen.

Op jonge leeftijd worden we al getraind om rationeel te denken. We moeten leren pragmatisch te zijn, leren om doelen te behalen, ordelijk te zijn en ons niet altijd aan iedere emotie over te geven.  Als we gaan studeren zet zich dit voort en in het bedrijfsleven wordt dit ‘logische denken’ alleen nog maar erger.

Logica is heus niet alleen mannen gegeven, vrouwen hebben dit ook aangeleerd en ook zij al van jongs af aan. Toch valt logica onder de noemer van mannelijke energie: doelgerichtheid, controle, focus, onveranderlijkheid, ordelijkheid en proactiviteit. In vrouwelijke energie vinden we andere waarden terug, o.a.: zintuigen, liefde, chaos, Zijn, zachtheid, zorgzaamheid. In veel gezinnen lijkt het tegenwoordig of de vrouwelijke energie aan kracht heeft ingeboet. Dit valt deels te verklaren door het feit dat vrouwen meer zijn gaan werken, en zich daardoor blootstellen aan de in de maatschappij overheersende mannelijke energie. De maatschappij verlangt ook van vrouwen dat ze rationeel zijn en logica gebruiken en heeft liever geen emoties, want dat is alleen maar verwarrend.

Vrouwen kunnen al heel lang goed meegaan in de mannelijke energie. Voor velen komt er echter vroeg of laat toch een moment dat ze niet meer mee kunnen gaan omdat hun innerlijke zachte kant om aandacht smeekt.

Jarenlang wist de man in het gezin precies hoe het huishouden georganiseerd was, liep alles redelijk gesmeerd en ineens ligt zijn vrouw dwars! Hij geeft haar van alles de schuld, maar dat lost natuurlijk niets op. Er zou een nieuwe omgangswijze moeten ontstaan: de vrouw leert haar vrouwelijke energie weer in haar leven te brengen, zodat zij in balans komt en de man zou zijn vrouwelijke kant, meer aandacht kunnen geven. Aan hem de zwaarste taak: hij moet ineens switchen van denken naar voelen, van ratio naar intuïtie en dit komt hem niet natuurlijk aanwaaien. (Vrouwen staan sinds mensenheugenis al bloot aan mannelijke energie in de maatschappij dus die hebben het makkelijker, zij hoeven alleen maar terug naar hun oorspronkelijke energie)

Als je als partners door hebt wat er speelt dan kun je er ook aan werken om weer dichter bij elkaar te komen. Een nieuwe balans van twee energieën kan gecreëerd worden maar dat vergt inzet.  Gelukkig zijn er tegenwoordig genoeg cursussen, workshops en therapieën die hierbij assisteren.

Hopelijk zal de maatschappij ook veranderen als we zelf inzien dat we het alleen met ratio niet redden in de wereld. Als het gevoel en de emoties ontbreken zouden we machines worden. Praktisch, maar uiterst ongezellig. Bovendien komen de beste nieuwe ontwikkelingen voort uit een samensmelten van ratio en gevoel.

Een nieuwe visie op het inrichten van ons leven is nodig, naast werken moet er genoeg tijd zijn om te voelen, om saamhorig te kunnen zijn en zorgzaam voor elkaar, onvoorwaardelijk. Het is in menige relatie van levensbelang, maar ook voor de maatschappij.

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Relatietherapie: Mijn vrouw zeurt zo!

Het is waarschijnlijk één van de meest gehoorde kreten van een man die in een slechte relatie zit. Sommigen zullen openlijk klagen tegen hun vrouw, anderen doen dat tegen hun vrienden, of tegen een minnares.

De echtgenote krijgt er van langs dat ze over alles iets te zeuren heeft en daardoor eigenlijk een foute vrouw lijkt te zijn. Reden voor de echtgenoot om eens over de schutting naar de buurvrouw te kijken, of zich te onttrekken aan de relatie en zich te storten op werk of hobby.

Klinkt dit je bekend in de oren?

–         zeik niet

–         als je niet op houdt met zeuren dan zoek je maar een ander

–         discussie gesloten

–         ik heb genoeg gehoord

–         zit me niet zo in mijn nek te hijgen

–         begin niet steeds over hetzelfde

–         we hebben dit al lang uitgesproken!

Belangrijk om te bedenken is, welk doel hoop je te bereiken met wat je zegt?

Je wilt waarschijnlijk dat het ophoudt of dat er een oplossing voor komt. Maar het houdt niet op. Ligt dan de schuld geheel bij je partner, of heb je er zelf ook nog een aandeel in?

Durf je de hand in eigen boezem te steken en je eigen gedrag te analyseren?

Voorbeeld:

Man en vrouw zijn al heel wat jaren samen en hebben 3 kinderen. Man werkt fulltime, vrouw parttime. De kinderen zijn al wat ouder en vergen een hoop energie in verband met school, sport, hobby’s e.d.  Op een dag is de vrouw zo moe van al het heen en weer gehol met de kinderen, dat ze als manlief thuiskomt zegt: nou doe jij de kinderen maar!

Man geeft niet thuis, heeft zijn zinnen gezet op de partij tennis die hij met een vriend gaat spelen en is zijn spullen aan het pakken.

Vrouw: hoorde je me?

Man: hè?

Vrouw: hoorde je wat ik net zei?

Man: waarover?

Vrouw (flink geërgerd): of jij de kinderen even over wil nemen

Man: Waarom? Ik moet zo tennissen.

Man exit.

Wat gebeurt er hier nu precies?

1. De vrouw vraagt het niet maar geeft een bevel. Niet handig gebracht van de vrouw.
2. De reactie van de man: ontwijken, niet reageren, struisvogelpolitiek toepassen
3. Man houdt struisvogel politiek vol, in de hoop dat het probleem weggaat. In plaats van op het probleem in te gaan, vermijdt hij het conflict.
4. Gevolg: vrouw voelt zich niet gehoord
5. Onderliggende gedachte vrouw: als ik iets wil kan het nooit. Hij denkt alleen maar aan zichzelf

Beiden gaan hier dus in de fout.

De vrouw komt niet tot de kern en vraagt niet vriendelijk om hulp. Ze is over haar grenzen gegaan en kon niet meer redelijk praten.

De man durft het conflict niet aan te gaan en denkt dat het vanzelf wel weggaat als hij er niets over zegt.

Dit gedrag heeft op langere termijn desastreuze gevolgen: ergernis bij de vrouw blijft zitten en ze blijft zeuren over beloftes die hij heeft gedaan en nog nooit is nagekomen.

Zij heeft een duidelijke behoefte: hulp of assistentie van haar man, want ze trekt het met de drie kinderen niet in haar eentje

Aangezien partner geen reactie geeft maar haar ontwijkt, blijft de behoefte bestaan en wordt het probleem groter, omdat de vrouw gedwongen wordt om aandacht te trekken.

Wat is hieraan te doen?

–         Men moet leren gezamenlijk conflicten / problemen op te lossen door gezonde communicatie te leren

–         Men moet naar het eigen aandeel in het probleem kijken en de intentie hebben daar iets aan te willen doen

–         Men moet de intentie hebben het geruzie te willen stoppen en het begrip hebben dat het nooit iets oplost

–         Men moet zich bewust worden van het eigen gedrag en de inefficiëntie ervan voor de relatie gaan inzien

De verbeterde versie van de discussie:

Man en vrouw zijn al heel wat jaren samen en hebben 3 kinderen. Man werkt fulltime, vrouw parttime. De kinderen zijn al wat ouder en vergen een hoop energie in verband school, sport, hobby’s e.d. Op een dag is de vrouw zo moe van al het heen en weer gehol met de kinderen, dat als manlief thuiskomt ze zegt: ik ben zo moe van het geren en gedraaf, je zou me enorm helpen als je iets van me over zou willen nemen. Lukt dat?

Man: Dat is wel lastig op dit moment want die tenniswedstrijd staat met Ben. Kan ik iets voor je doen als ik terugkom van tennis?

Vrouw: Het zou dan fijn zijn als jij dan al het speelgoed zou willen opruimen. Dan kan ik even onder de zonnebank en bijkomen van alles.

Man: geen probleem, dat doe ik.

Françoise Vaal

Vaal Counselling – praktijk voor relatietherapie en personal coaching

Weer leren vertrouwen op jezelf?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Hij denkt alleen maar aan zichzelf!

Dit is één van de meest gehoorde klachten van vrouwen in mijn praktijk. Er staat ‘hij’ in de kop van deze blog, maar het had net zo goed ‘zij’ kunnen zijn. Het stel heeft het stadium bereikt dat ze veel ruziën over wat er gedaan moet worden voor het gezamenlijke bestaan.

Kennelijk heeft men verschillende prioriteiten ontwikkeld in de loop der tijd. De één is de ander gaan bekritiseren, met als gevolg dat de laatstgenoemde in zijn of haar schulp is gekropen en helemaal niets meer onderneemt.

Beiden kunnen zich echter ondergewaardeerd voelen. Door onderwaardering kunnen er allerlei emoties op gaan spelen zoals onder andere:

–          teleurstelling; dat het niet is wat je hoopte

–          onzekerheid; dat je twijfelt of de ander nog wel om je geeft

–          jaloezie; omdat je partner andere zaken belangrijker lijkt te vinden

–          woede; omdat je vindt dat je respectloos behandeld wordt

Het gevolg hiervan is niet alleen dat de relatie bergafwaarts gaat, maar dat er ook psychische dan wel fysieke klachten kunnen gaan optreden.

De partner die het verwijt krijgt niet om de ander te geven, verdedigt zichzelf vaak met: “Ik denk juist heel veel aan je, en nog vind je dat je niet genoeg aandacht krijgt!”

Denken aan de ander is niet het laten zien dat je om de ander geeft. Hoe weet de ander dat je aan hem/haar denkt? Door gedachtelezen?

In relatietherapie is het weer op gang krijgen van conflictoplossende communicatie stap nummer één. Stap nummer twee is echter de partners duidelijk te laten krijgen of ze nog daadwerkelijk gericht zijn op de ander. Met ‘gerichtheid’ bedoel ik, het aan de ander, met enige regelmaat, laten blijken dat:

–          Je trots bent op je partner

–          Je weet waar je je partner mee kunt verrassen

–          Je mee denkt met je partner

–          Je weet wat er in je partner omgaat of waar deze bezorgd over is

–          Je genegen bent om je partners mening te laten prevaleren boven de jouwe

–          Je iets voor je partner over hebt ondanks dat je het zelf niet leuk te vindt

etcetera

Wat kun je dus doen om die ander zich gewaardeerd te laten voelen?

Iedereen voelt zich pas gewaardeerd als de ander dit duidelijk door middel van acties/handelingen en communicatie laat blijken.

Als je naar de voorgaande opsomming kijkt, bedenk dan eens wanneer je voor de laatste keer gezegd heb trots op je partner te zijn, of duidelijk respect hebt getoond voor de ander. Wanneer heb je meegedacht met het probleem van de ander en die iets uit handen genomen, bijvoorbeeld? Of wanneer ben je meegegaan naar iets wat je partner leuk vond, maar jij niet, maar heb je je uit liefde opgeofferd?

Uit onderzoek blijkt dat partners die dit (ook na vele jaren) nog steeds voor elkaar over hebben, gelukkig zijn in hun relatie. Het blijft ‘werken’, maar is zeer de moeite waard!

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Weer leren vertrouwen op jezelf?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: We verschillen in zoveel dingen!

Een van de meest gehoorde klachten in mijn praktijk voor relatietherapie, is wel de klacht dat partners zoveel van elkaar verschillen. Ze zien alleen nog van elkaar wat anders is. En vanuit dit oogpunt lijken de verschillen alleen maar groter te worden, en de problemen dus heviger. Dan ineens denkt men: “Hoe kan het zo zijn dat ik ooit voor deze persoon gevallen ben? We lijken in helemaal niets op elkaar!”

Een standaard vraag tijdens mijn sessies is: “Wat was jullie toptijd?” Cliënten moeten dan vaak hard en diep nadenken wat een heel goede tijd voor hen in de relatie was. In de meeste gevallen komen ze gelukkig wel in dezelfde tijdsperiode uit. Bij wat doorvragen blijkt dan dat de verschillen er toen ook al waren.

Waarom werden die verschillen toen als niet storend ervaren?

Allereerst doen de verliefdheidhormonen goed hun werk. Zij vertroebelen het beeld van de ander een beetje. Ze laten je een roze bril dragen die de slechte kanten verduistert. Je ervaart hoofdzakelijk de goede kanten, vooral die, die je het meest in een vorige relatie gemist hebt, en focust hierop. Misschien zie je de slechte kanten wel, maar lijken ze niet zo erg, omdat de goede kanten een veel hogere prioriteit hebben.

Waar gaat het dan mis?

Uiteindelijk gaat de roze bril af, wordt de relatie gewoner, en is men minder op de ander gericht. Het omgekeerde eigenlijk, langzaam maar zeker richt men zich steeds meer op zichzelf, en op bevrediging van eigen behoeften. Schiet deze manier van denken dóór, dan lijken de verschillen ineens veel groter dan in het begin. De eigen mening wordt belangrijker, men richt het spotlight op zichzelf, en kan zich nog maar moeilijk inleven in de ander. Tegelijkertijd focust de partner ook op de ander, en niet op zichzelf, en raakt daardoor ver van zichzelf verwijderd. De één volgt de ander. Dat lijkt een goede samenwerking, maar niets is minder waar. Het teveel aan zichzelf denken wordt uiteindelijk als storend ervaren door de ander. Deze zegt er wat van, er ontstaat ruzie, en ze zijn weer een stukje verder van elkaar verwijderd.

Kan het dan ooit nog goed komen?

Als er een nieuwe balans wordt gevonden in het op elkaar gericht zijn en op zichzelf, dan ben je al een heel eind. Het zou te eenvoudig zijn om te zeggen dat dit het enige is, want er kan natuurlijk veel meer aan de hand zijn. Maar het belangrijkste is dat je nagaat welke manieren van denken in jullie relatie lijnrecht tegenover elkaar staan. Dit wil niet zeggen dat dit voor altijd zo zal zijn. Er valt wel degelijk iets aan deze denkwijzen te versleutelen. Je zult waarschijnlijk nooit het andere uiterste denken, maar iets minder fanatiek de ene kant op denken, betekent dat je dichter bij de andere kant komt. En daar is de balans tussen jullie beiden te vinden.

Een voorbeeld: Als de ene partner extreem proactief is, en bij het minste geringste actie onderneemt, en de andere partner denkt juist lang over alles na om tot een goede beslissing te komen (reactief), dan ligt het nader tot elkaar komen in het midden. Een pro-actieveling moet toegeven dat het soms zeer verstandig is om ergens langer over na te denken om tot de beste beslissing te komen. Een re-actieveling moet tot de conclusie komen dat te lang na blijven denken leidt tot geen enkele actie, en dat een beetje pro-activiteit gunstig kan zijn. Kortom: beiden zetten hun eigen ‘knop’ iets minder hard aan en bereiken daardoor een leefbare balans.

Wil leren hoe je de knoppen weer gelijk kunt zetten wat betreft verschillende denkwijzen? Maak dan eens een afspraak met een relatiecounsellor.

Françoise Vaal  –

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Empty nest, de kinderen zijn het huis uit.

Herplaatsing (eerder verschenen 24-2-2009)

Onlangs was ik te gast bij het tv programma Tijd voor Max, samen met leeg nest moeder Annemarie van Gelder om te discussiëren over het lege nest gevoel als de kinderen uit huis zijn.

Veel vaders en moeders krijgen er jaarlijks mee te maken: je jongste kind verlaat het nest. Aan de ene kant zou het een blijde gebeurtenis moeten zijn, aan de andere kant is het een afsluiting van een periode die verdriet veroorzaakt.

Allerlei routines en automatismen vallen weg. Zoals nadenken over wat de kinderen lekker vinden om te eten, op tijd de was doen zodat de voetbal kleding weer netjes in de kast ligt, meedenken of ze iets voor school nodig hebben etc.etc. Ineens ben je weer met zijn tweetjes, of misschien als alleenstaande ouder: in je eentje. Het kan dus even wennen zijn aan dit nieuwe leven.

Wanneer kom je geestelijk in de problemen als je kind het nest heeft verlaten? Vaak is dat het geval als je jezelf te lang alleen nog maar als ouder hebt gezien. Je hebt je weggecijferd voor de kinderen, of je altijd aangepast aan hun leven. Je hebt hun harde muziek, grote monden, vreselijk tafelmanieren allemaal gepikt, meegeleefd met hun liefdesverdriet en hun interesses. Maar dan ineens zijn ze weg. Je wordt teruggeworpen op jezelf. En wie was je eigenlijk ook weer? Wat boeit je eigenlijk nog in het leven? Waar gaat je hart sneller van kloppen? Waar krijg je inspiratie van? Wat wil je beslist nog doen?

Niet iedereen kan bovenstaande vragen zomaar beantwoorden. Wat je niet wilt, is meestal makkelijker te beantwoorden, dan wat je wel wilt.

Als je de laatste jaren dat de kinderen steeds zelfstandiger werden, jezelf al weer op de kaart hebt gezet, dan zul je wat minder intens verdriet ervaren. Maar ben je tot het moment dat ze de deur achter zich dicht trekken alleen maar op hen gefocust, dan is dat even slikken.

In mijn praktijk kom ik vaak mensen tegen die relatieproblemen hebben sinds de kinderen de deur uit zijn. Ze worden weer met elkaar geconfronteerd, lijken minder gespreksstof te hebben (de kinderen zorgden daar namelijk vaak voor), vinden het saai thuis, willen aandacht van elkaar, maar zijn alleen nog gewend dit aan de kinderen te geven en niet aan elkaar.

In sommige gevallen blijkt de relatie geheel doodgebloed te zijn, en werden de ouders nog bijeengehouden door de kinderen.

In andere gevallen is er zeker nog een sterke basis waarop gebouwd kan worden. Niet alleen moeten de partners weer met frisse blik naar elkaar durven kijken, opnieuw met elkaar leren praten en aandacht aan elkaar geven, daarnaast moeten ze naar zichzelf kijken om een persoonlijk levensdoel vast te stellen. Want het doel ‘kinderen opvoeden en grootbrengen’ is weggevallen.

Enkele problemen die zich kunnen voordoen in de relatie zijn bijvoorbeeld:

–          ineens veel aandacht van je partner vragen

–          met iemand samen leven die niet begrijpt dat je moeite hebt met het feit dat de kinderen weg zijn

–          gevoelens van eenzaamheid

–          gevoelens van nutteloosheid en doelloosheid.

–          het leven als saai ervaren

–          gevoelens hebben niet belangrijk meer te zijn, er niet meer bij te horen

Als belangrijkste oplossing valt aan te geven dat je de oude situatie moet loslaten.

Je moet accepteren dat:

–          je leven een nieuwe fase ingaat en je eigen leven opnieuw vorm moet krijgen

–          je niet meer de belangrijkste persoon in het leven van je kinderen bent, maar wellicht wel voor je partner, of anderen. Je bent nu niet ineens minder waard geworden

–          je open moet gaan staan voor nieuwe mogelijkheden

Ongetwijfeld heb je als ouder nog steeds bepaalde verwachtingen van je kind. Maar helaas, die zijn niet altijd even reëel. Probeer ze voor jezelf eens op een rij te zetten. Schrijf op welke verwachtingen je hebt, wat je zelf nog kunt doen voor de kinderen, en wat je wilt dat zij voor jou doen. Bespreek dit met ze en kijk of je tot een compromis kunt komen, wat voor beiden werkt. Veel ouder-kind relaties lopen stuk omdat de ouders te hoge verwachtingen hebben, of vastgeroeste overtuigingen. Durf als ouder naar jezelf te kijken. Ga er niet zomaar van uit dat je de wijsheid in pacht hebt. Je hebt een nieuwe generatie groot gebracht, die in een andere wereld is opgegroeid, met eigen ideeën, wensen en visies. Deze kunnen heel goed naast elkaar bestaan, als er ruimte blijft om te praten en te luisteren naar elkaar. Je hoeft het niet altijd met ze eens te zijn, maar je mening opdringen werkt meestal slecht.

Wat moet je niet doen als je kinderen uit huis zijn:

–          bemoeizuchtig zijn

–          kritiek leveren op hoe ze hun leven leiden

–          aandacht van ze opeisen of jezelf steeds op de voorgrond plaatsen

–          je kind zich schuldig laten voelen door steeds opmerkingen te maken dat ze zo weinig komen

–          onuitgesproken verwachtingen koesteren

Kom je er zelf niet uit, praat dan eens met lotgenoten of zoek een professional die kan helpen om door deze fase heen te komen.

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Relatietherapie: Ik word gek van mijn schoonouders!

In tv-series zijn ze er gek op: de vervelende schoonouders. Die leveren genoeg materiaal voor menige aflevering. In de Amerikaanse hitserie Dharma & Greg (wordt nu herhaald) bijvoorbeeld, zijn het de totaal tegenovergestelde schoonouders van beiden die voor ruzie en onenigheid zorgen. De schrijvers van deze serie zitten dan ook niet ver naast de waarheid, want in het dagelijks leven bestaan er echt zeer moeizame verhoudingen met schoonouders. Ik krijg dit in mijn praktijk regelmatig te horen. Ruzie over of met schoonouders kan zelfs zo hoog oplopen dat er een echtscheiding volgt.

Welke oorzaken liggen aan een moeizame relatie met je schoonouders ten grondslag?

–         Bemoeizucht van de ouder(s) met het huwelijksleven van de kinderen, niet kunnen loslaten van de kinderen, (bijv. niet respecteren van hun privacy)

–         Bemoeizucht van de ouder(s) met de kleinkinderen, niet goed naar de instructies van de eigen kinderen luisteren, betweterigheid op dit vlak, de eigen mening doordrammen

–         Te hoge verwachtingen koesteren van de schoondochter of –zoon, inzake familie aangelegenheden en/of tradities, (bijv. een groot verschil in familieverbondenheid)

–         Jaloezie van de ouder naar schoondochter of –zoon, omdat zij alle aandacht van hun kind krijgen, en zij als ouder minder belangrijk zijn geworden

–         Veroordelen door de ouder van een schoondochter of –zoon, omdat deze andere normen en waarden nastreeft (bijv. uit een andere cultuur komt)

Iedereen herkent wel iets in bovengenoemde oorzaken, en het is te hopen dat je er weinig last van ondervindt. Maar wat nu als je er wel problemen mee hebt, en je huwelijksleven niet dat is wat je ervan verwachtte, omdat je er gratis schoonfamilie bij kreeg?

Wat moet je vooral NIET doen?

–         je partner veroordelen vanwege zijn of haar ouders

–         je partner niet meer respecteren omdat deze niet zo loyaal is naar jouw ouders

–         ruzie maken met je schoonfamilie zonder dit van tevoren besproken te hebben met je partner

–         je schoonfamilie van alles gaan verwijten en nooit met hen praten over de verschillen in inzichten

–         je partner proberen te overtuigen dat jouw ouders helemaal geweldig zijn, terwijl deze dat niet vindt

–         je partner dwingen om mee te gaan naar je ouders

–         klagen bij je schoonouders over hun kind (jouw partner)

–         het persoonlijk opvatten als je partner jouw ouders niet ziet zitten, het zegt iets over je ouders, niet over jou

–         je gedachten en gevoelens over je schoonouders voor jezelf houden, vroeg of laat komt dit tot een uitbarsting

Wat moet je WEL doen?

–         Respecteer de loyaliteit van je partner jegens zijn/haar ouders

–         Maak je gevoelens en gedachten over je schoonfamilie bespreekbaar met je partner, en probeer de verwachtingen die er aan beide zijden zijn zo helder mogelijk te krijgen. Het moet duidelijk worden waar er grenzen gesteld kunnen worden waar jij en je partner mee kunnen leven

–         Als er te hoge verwachtingen zijn van de schoonfamilie, dit openlijk bespreken zonder verwijten te maken, of anderen te veroordelen. Denk oplossingsgericht, blijf niet hangen in een negatieve sfeer, maar buig deze om naar iets positiefs.

–         Als de emoties over je schoonouders te hoog opgelopen zijn, laat de discussie dan wachten tot een later moment. Kom er dan op terug, wanneer de gedachten onder je emoties helder voor je zijn geworden,  zodat er op een rustige volwassen manier over gesproken kan worden

–         Je partner vrijlaten in het beslissen om al dan niet mee te gaan naar je ouders

Lukt het je niet? Probeer dan eens professionele hulp.

Ter  inspiratie: Films en tv-series met goede voorbeelden van vervelende schoonfamilie:

–         ´t Zonnetje in huis

–         Everybody loves Raymond

–         Shrek 2

–         The Bold & the beautiful

–         Father of the bride

–         Meet the Fockers

–         Dharma & Greg

–     The king of Queens

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Weer leren vertrouwen op jezelf?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Je verwijt elkaar alleen nog maar (2)

In de vorige blog heb ik het elkaar verwijten maken ter sprake gebracht en geprobeerd uit te leggen wat er mis gaat en wat je eraan kunt doen om het te voorkomen.

Eén aspect had ik nog open gelaten: hoe ver moet je gaan om je partner tevreden te stellen als jou het een en ander wordt verweten?

–         Antwoord: net zo ver als goed voor je voelt. Want ga je ver over je eigen grenzen, dan hou je het niet vol en val je vanzelf weer terug in oude patronen

Maar wat als jullie grenzen heel ver uit elkaar liggen, en wat je partner normaal vindt om voor een ander te doen, jij helemaal niet zo normaal vindt?

Er is een groot verschil tussen alles doen wat je partner vraagt (je volledig wegcijferen en aanpassen aan de ander) en niets doen wat je partner vraagt (volledig blokkeren). In beide gevallen is het te extreem en kan dit slecht voor de relatie zijn.

Je kunt je afvragen waarom jij het nodig vindt om jezelf helemaal aan de ander aan te passen of juist helemaal niet. Wat is hier de achterliggende motivatie van?

Een aantal voorbeelden van motivatie om je partner niet tegemoet te komen zouden kunnen zijn:

1. de manier waarop je partner iets vraagt doet bij jou de deur dicht
2. je hebt  ooit commentaar op iets gekregen en daarom doe je nu niets meer
3. je doet het niet omdat je denkt dat de ander dan over alles de baas is
4. je bent ervan overtuigd dat het nu eenmaal niet hoort zoals je partner het wil
5. je voelt je zwak als je zomaar alles voor je partner doet
6. je bent angstig dat als je nu ja zegt, je altijd ja moet zeggen

Maar welke motivatie zit hier dan weer achter?

Bijvoorbeeld:

Bij 1.: je partner gebruikt bepaalde woorden (zoals ‘moeten’) die een oude wond openrijten van een eerdere relatie, of misschien wel van hoe je ouders op elkaar reageerden?

Bij 2.: je hebt niet zoveel zelfvertrouwen en kunt daarom niet tegen kritiek, en om jezelf te beschermen sla je dicht

Bij 3.: je doet dingen juist niet omdat het je een gevoel van macht geeft over je partner

Bij 4.: je bent anders opgevoed en hebt bepaalde denkbeelden die anders zijn dan die van je partner, en je houdt hier star aan vast

Bij 5.: je denkt dat je jezelf teveel wegcijfert als je toegeeft aan de ander, dit herken je uit een oude situatie, of misschien wel uit het huwelijk van je ouders.

Bij 6.: je bent bang jezelf tekort te doen, wellicht omdat een dergelijke situatie zich  vroeger heeft voorgedaan en dat gaat je nooit meer overkomen, had je jezelf voorgenomen.

Kun je dan nooit tot een oplossing komen?

Zeker wel, maar je moet wel tot een oplossing wíllen komen. In bovenstaande gevallen moet je de hand in eigen boezem steken, en heel goed nagaan wat jouw eigen aandeel in de problematiek is. Als je dit door hebt van jezelf, kun je naar een oplossing toewerken die de relatie gaat helpen.

Het allerbelangrijkste is dat je ‘oude’ ervaringen met relaties  niet zo maar klakkeloos op je huidige relatie projecteert.  Je huidige partner is ongetwijfeld anders dan je vorige, en het zou niet eerlijk zijn om die hetzelfde te bejegenen.

Vervolgens kun je bij jezelf nagaan in hoeverre je een verstoorde kijk op relaties hebt door de manier waarop je ouders met elkaar omgingen. Zij zijn het eerste voorbeeld dat je als mens krijgt over hoe een relatie werkt (of niet). Hier heb je ooit conclusies aan verbonden, maar zijn die conclusies wel werkzaam voor jou persoonlijk, in jouw leven? Misschien moeten die conclusies lichtelijk bijgesteld worden.

Tenslotte is het van belang dat je praat met je partner over datgene wat jou motiveert om iets niet te doen. Ga naast elkaar staan in de relatie en denk oplossingsgericht, in plaats van tegenover elkaar te gaan staan en elkaar van alles en nog wat te beschuldigen.

Als je jouw specifieke blokkade niet helder krijgt, kan het handig zijn om professionele hulp in te schakelen. Een buitenstaander kan vaak snel een heldere blik werpen op je situatie, en je blinde vlek naar voren halen.

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Leren vertrouwen op je natuurlijke zelf? Lees dan mijn ebook: Zelfvertrouwen!

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Je verwijt elkaar alleen nog maar (1)

Als cliënten in mijn praktijk komen voor relatiecounselling, dan zijn de meesten al geruime tijd in de ‘verwijt’-fase beland. Ze kunnen niet meer ophouden elkaar de schuld van alles te geven, of met zichzelf te verdedigen tegen de aantijgingen van de ander. Men hoopt dat de counsellor partij trekt en zal zeggen dat iemand zich aan moet passen, zodat die kwestie voor eens en voor altijd is opgelost.  Helaas geldt hier het oude gezegde: waar er twee kijven, hebben er twee schuld. De verwijtende partij treft net zo vaak blaam als de verdedigende partij.

Allereerst  is het voor een goed verloop van de counsellingsessies van belang, dat de partners in gaan zien dat verwijten maken zeer onproductief is. Je geeft elkaar de schuld van alles en bent niet meer bezig met oplossingen. De verwijdering tussenbeiden wordt alleen maar groter. Wat men moet leren inzien is dat het nooit gaat om:

– Het tandpastadopje dat er niet op gedraaid wordt

– De wc-rol die verkeerd om hangt

– De was die naast de wasmand ligt i.p.v. erin

– De cellofaantjes van tampons die op de badkamer vloer liggen

– De afwasmachine die nooit op tijd leeggemaakt is

– Het aanrecht waar steeds kruimels blijven liggen

– De cola die altijd net op is als jij wat wilt nemen

– Het afvoerputje in de gootsteen dat altijd vol met rommel zit

Etcetera …….etcetera

Allemaal heel vervelend, maar hier gaat je relatie niet van stuk.

Bij wat doorvragen blijkt er vaak veel meer aan de hand te zijn. Ga eens na: “Wat is er nu werkelijk zo irritant aan het vergeten tandpastadopje?”

a) Het wordt een kliederzooi

b) Er kan troep in de tube komen

c) Ik laat de wastafel altijd netjes achter

d) Het is toch een kleine moeite om dat voor me te doen

Het draait meestal niet om keuze a of b.

Bij c) komen we al dichter bij de waarheid. Dit antwoord zou kunnen staan voor: ”Ik laat het altijd netjes voor een ander achter, waarom kan iemand anders dat niet voor mij doen? Ben ik niet belangrijk genoeg ofzo?”

Vooral de laatste zin raakt zeer waarschijnlijk het hart van de heersende problematiek in de relatie: iemand heeft het gevoel genegeerd te worden, en weet geen andere manier om dit aan te geven dan van de ander te eisen om iets voor hem of haar te doen. Voldoet de ander hieraan, dan heb je bewijs dat je in ieder geval belangrijk genoeg gevonden wordt. (hier eindigt het vaak niet mee, maar daarover later meer)

Bij antwoord d) heeft de eiser verwachtingen die kennelijk niet worden waargemaakt. Ook deze persoon kan het gevoel hebben dat hij of zij er niet meer toe doet. In plaats van de koe bij de horens te vatten en er goed over te praten, wordt er een machtsspelletje gespeeld. De aanklagende partij hoopt door eisen te stellen, en dus macht uit te oefenen, de aandacht voor zichzelf te winnen. Meestal werkt dit juist averechts.  Per slot van rekening is niemand graag in de buurt van een brullende beer.

Hoe stop je met verwijten?

1.  door af te leren dat je op een gebiedende wijs tegen je partner spreekt. Deze kan het gevoel krijgen als kind behandeld te worden, slaat dan alleen maar dicht en doet helemaal niet wat er gevraagd wordt, of doet het wel maar dan in stil protest (en dat kan later tot ontploffing komen).

2.  door bij jezelf na te gaan wat er onder de irritatie zit. Gaat het nu echt om het tandpasta dopje, of wil je bijvoorbeeld  graag dat iemand aandacht aan je besteedt, of misschien meer respect toont, of in ieder geval erkent dat jij die eenvoudige dingen graag voor de ander doet?

3.  door het gevoel bespreekbaar te maken. Probeer dat dan ook niet op een aanklagende wijze te doen zo als: “Jij respecteert me gewoon niet.” Dit komt weer beschuldigend over, en de andere partij luistert niet meer of verdedigt zich. Beter is als je het probleem bij jezelf houdt door te zeggen: “Ik heb  het gevoel niet gerespecteerd te worden. ” Dit biedt de andere partij ruimte om te antwoorden of door te vragen. (deze kan het natuurlijk ook negeren, maar daar zal ik in een andere blog op terugkomen). Het zou een voorwaarde kunnen zijn voor een  oplossingsgericht gesprek.

Lukt het je niet om met verwijten te stoppen, zoek dan een professional die je hierbij terzijde kan staan. Verwijten maken is niet alleen onproductief, maar het kost ook nog eens veel energie en geeft stress. En daar wil je verre van blijven.

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Weer leren vertrouwen op jezelf?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Relatietherapie: Opnieuw vertrouwen na vreemdgaan (2)

De reacties van vreemdgangers zijn van groot belang voor het opnieuw opbouwen van de getroffen relatie. Je hebt het verteld, het is uitgekomen, je hebt je relatie op het spel gezet maar je wilt wel verder. Allerlei emoties kunnen zich aan je opdringen. Bijvoorbeeld:

–         Angst door geen controle meer te hebben over je plaats in de relatie

–         Walgen van jezelf, je schamen

–         Een enorm schuldgevoel hebben, (je had je partner niet willen kwetsen)

–         Geen schuldgevoel hebben, (omdat het niets voorstelde)

–         Opluchting dat het is uitgekomen (en het dubbelleven kan stoppen)

–         Angst voor hetgeen komen gaat in de relatie, twijfel of de oude relatie weer hersteld kan worden

–         Verdriet om verlies van de minnaar/minnares

–         Ongeduld omdat de partner niet snel genoeg over het verraad heen kan komen

–         Hopeloosheid, verlamming, niet weten hoe met de situatie om te gaan

Hoe kun je met deze gevoelens het beste omgaan om in ieder geval te proberen weer op het juiste spoor te komen?

Inzicht krijgen

Als er sprake is van enorme schuldgevoelens of zelfs walging, dan is het waarschijnlijk zo dat men de negatieve gedachte over zichzelf sterk uitvergroot. Door inzicht te krijgen waarom je het hebt gedaan, wat de onderliggende redenen waren, hoe het zover heeft kunnen komen, worden oude onproductieve patronen in de relatie duidelijk.  Waarom heb je de stap gezet buiten je relatie? Wat is er dus niet goed aan je relatie?

Door hierin inzicht te verkrijgen in je beweegredenen kun je jezelf weer leren accepteren. Is dat het geval dan pas kun je weer verder om de gedeukte relatie mee te helpen opbouwen.

Voel je je met name angstig of geblokeerd, dan is het zaak om duidelijk te krijgen wat die angst precies inhoudt.  Waar ben je exact bang voor? Hoe helderder je dit op je netvlies krijgt, hoe dichter je bij de oplossing komt.

Openstellen

Heb je veel verdriet over het verlies van je minnaar/minnares, dan is het beseffen en accepteren dat het voorbij is, het belangrijkste. Heb je dat kunnen doen en kies je 100% voor je partner, dan is het zaak je aandacht exclusief op hem/haar te richten. Je moet je weer stukje bij beetje leren openstellen, door bijvoorbeeld te praten over wat er beter kan en moet in jullie relatie, samen dingen te ondernemen, werken aan een nieuwe toekomst. Laat het verleden los en concentreer je op de toekomst. (Uiteindelijk geldt dit ‘loslaten’ ook voor de partner (zie vorige weblog)

Aandacht en geduld

Ongeduld bij de vreemdganger komt veelvuldig voor. Je hebt schuld bekend, ellende over je heen gekregen, maar je bent nu een maand verder, en het wordt tijd dat je partner zich niet meer zo aanstelt, en gewoon weer teruggaat naar de orde van de dag, denk je. Wat gaat hier allemaal mis? Als je je zo gedraagt, toon je geen enkel respect dan wel begrip voor het verdriet of de woede van je partner. Je erkent het niet, je zorgt niet voor een veilige omgeving van je partner en daarmee zorg je dus ook niet voor je partner. Hiermee geef je eens te meer aan dat die persoon dus niet zo belangrijk voor je is. Helaas, als je gedachten zo zijn, dan zal het je waarschijnlijk niet lukken om terug te gaan naar de orde van de dag en zet je de relatie alleen nog maar meer onder druk.

Juist aandacht geven aan je partner, luisteren naar de pijn die geleden is, er begrip voor tonen is van belang. Aandacht en geduld zijn op dat moment de enige oplossing.  Jij kunt het misschien makkelijk achter je laten….. je partners zelfvertrouwen is naar het nulpunt gedaald en moet weer opgekrikt worden. Dat gebeurt niet als jij bepaalt wanneer dat gebeuren moet. (zie voor opmerkingen hierover als het te lang duurt, de vorige over dit onderwerp)

Van belang is dat je vooral inzicht krijgt in de gedachten achter de emoties. Waarom ben je eigenlijk zo boos of verdrietig, wat zit er achter die negatieve gedachten? Excuses? Aannames? Gaat het wel om de relatie of zit er iets anders achter?

Kom je er zelf niet uit, praat er dan met iemand over die er geheel buiten staat. Deze kan je met een frisse blik wellicht een spiegel voor houden als je zelf een blinde vlek hebt.

Françoise Vaal

De praktijk van Vaal Counselling is gesloten. Françoise Vaal heeft haar hart gevolgd en werkt nu als zelfstanding visual consultant bij BEELDTYPE.

Mijn Ebook:  Zelfvertrouwen! Leer vertrouwen op je natuurlijke zelf vind je bij bol.com

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.